Wśród róż i jaśminu | Autoportret

Wszystko powoli zaczyna układać się w całość, egzaminy mam już z głowy, magisterka powoli się kończy i choć to jeszcze nie koniec stresującego okresu, to zaczynam wierzyć,że na spokojnie uda mi się ogarnąć cały ten chaos.

W czwartek był ostatni dzień zajęć, ostatni dzień spotkania z większością osób z roku, z moją babską ekipą,z którą tak się zżyłyśmy przez ostatnie lata i powiem Wam,że choć każdy z nas czeka już niecierpliwie na koniec roku to jednak smutno było patrzeć na twarze tych osób,ze świadomością,że być może już nigdy się nie spotkacie. Wiadomo, że każdy z nas mówi ,,do zobaczenia'' i ,,jeszcze się spotkamy'', to jednak wiem,że w momencie kiedy każdy z nas wybierze odmienną ścieżkę życia i przeniesie się w inne strony to nigdy już te przyjaźnie i znajomości nie będą takie same. 

Jak mówi klasyk ,,sad but true''.

Mam jednak ogromną nadzieję,że nie miną od tak po prostu.

Przechodząc do zdjęć: w miesiącach kiedy mój ogród dosłownie kipi kolorami ciężko się powstrzymać przez zrobieniem choćby kilku pamiątkowych autoportretów. W tym roku szczególnie zachwyciły mnie rzędy róż i ogromna kępa jaśminu za domem, która okazała się jednak trudnym partnerem do zdjęć (masa pszczół,os i innych owadów-a jeśli ktoś kiedyś został przez nie obficie pogryziony jak ja, to wie,że lepiej ich nie drażnić) :)

Te zdjęcia są też swego rodzaju nawiązaniem/ kontynuacją do serii ogrodowych autoportretów sprzed dwóch lat, które można obejrzeć tutaj. Porównując je chciałam ocenić swój postęp w fotografii i to jak się zmieniłam, wydaje mi się,że jeśli chodzi o wykonanie i obróbkę zdjęć jest lepiej, jednak nie jestem wystarczająco obiektywna,więc tę ocenę pozostawię Wam :)

Miłego weekendu!